Η Ψυχή μας πάντα προς το Φως

Τετάρτη 7 Μαΐου 2008

Οι κότσυφες του κήπου μου

Σήμερα ήρθε στον κήπο μου ένα ζευγάρι, ερωτευμένο πολύ. Είναι δύο υπέροχοι, άτακτοι, θορυβώδεις κότσυφες, με γυαλιστερό μαύρο πτέρωμα και πορτοκαλί ράμφη. Ερωτοτροπούσαν όλη την ημέρα, τιτίβιζαν χαρούμενοι και κορόιδευαν τον γάτο μου, που προσπαθούσε να τους φτάσει. Τώρα κοιμήθηκαν, πιθανόν αγκαλίτσα, και ελπίζω το πρωί να τους δω πάλι, έστω να τους ακούσω.
Αυτό το υπέροχο ζευγάρι , η ερωτιάρικη διάθεσή του, μου έφτιαξε το κέφι, φώτισε μια μάλλον μουντή ημέρα.
Μη σας φαίνεται περίεργο ότι βρέθηκαν οι κότσυφες μέσα στη πόλη, δυστυχώς οι κυνηγοί υποχρέωσαν τα πουλιά αυτά να αστικοποιηθούν για να προστατευθούν. Αν τυχόν δείτε ένα κότσυφα, ψάξτε προσεκτικά και πολύ κοντά του θα βρείτε το ταίρι του, επειδή οι κότσυφες ζευγαρώνουν μια φορά και για όλη τη ζωή τους.

3 σχόλια:

Λακων είπε...

Ζεις στην Λακωνία; Αν είδες πάντως στην Αθήνα τότε είσαι τυχερή!!
Αν είναι και κερομύτες τότε είσαι ακόμα πιο τυχερή :))

ΝΙΝΘΙΑ είπε...

Στην Αθήνα τους είδα και ήταν υπέροχοι με τις κιτρινοπορτοκαλί μύτες τους. Αν ήταν κερομύτες δεν το ξέρω δυστυχώς.

μελονικος είπε...

Νεαρά: το κοτσύφι είναι από τα πιό ευπροσάρμοστα πουλιά.
Το κλεινόν άστυ είναι γεμάτο
ιδιαίτερα εκεί που υπάρχει νερό.
Ρεματιά Χαλανδρίου κ.α.
Μόνη ένσταση στο χρώμα που έχουν τα ράμφη.
Το αρσενικό κοτσύφι έχει μάυρο στιλπνό πτέρωμα και κίτρινο ράμφος και το λέει ο λαός κερομύτη.
Κελαηδάει-σφυρίζει υπέροχα με την κατάληξη πάντα (κιούφ-κιούφ)
το δε θυλικό γκριζο-καφέ με γριζόμαυρη μύτη δεν καλαϊδά.
Η ομοφυλοφιλία στη φύση μπορεί να υπάρχει αλλά είναι σπάνια.
Στα δε κοτσύφια είσαι μάλλον η πρώτη που το παρατηρείς.