Ξυλοκόποι

Ήρθαν και ξύλευσαν ψυχή κορμί χωρίς ντροπή

είχαν άδεια λέει από ανωτέρα αρχή

έμεινα να κοιτώ έμεινα να σιωπώ

ποιό κορμί και ποιά ψυχή

αντίσταση θα φέρει σε ανωτέρα αρχή

Οι πρώτες μου εντυπώσεις από τον κόσμο των ιστολογίων

Είμαι καινούργια στον κόσμο των ιστολογίων, δεν έχω συμπληρώσει ούτε ένα μήνα στο χώρο. Σήμερα ενέγραψα το ιστολόγιό μου στο SYNC και περιδιαβαίνοντας την μπλογκόσφαιρα παρατήρησα πολύ χαβαλέ , που ήταν αναμενόμενος, αλλά και οργή και κατάθλιψη.

Περισσεύει η οργή, ο θυμός και η μελαγχολία και αυτό σίγουρα πρέπει κάτι να σημαίνει. Ασφαλώς δεν είμαι εγώ η αρμόδια να κρίνω, αλλά σίγουρα μπορώ να καταλάβω, έστω να αφουγκραστώ, ότι κάτι συμβαίνει στην κοινωνία μας, κάτι έχει αλλάξει και κάτι αναμένεται.

Είμαι 43 ετών, έζησα έντονα την εποχή των μεγάλων ιδεών και των μεγάλων προσδοκιών, όμως τώρα νιώθω ότι οι νέοι δεν πιστεύουν και δεν προσδοκούν τίποτε. Απλώς εκφράζουν την οργή και την απογοήτευσή τους για ό,τι τους συμβαίνει και φοβάμαι ότι η οργή, που δεν ελπίζει σε τίποτε, αυτή αργά ή γρήγορα θα ξεχειλίσει. ΝΙΝΘΙΑ

Εκκλησία και γυναίκες

Αυτές τις ημέρες γίνεται μεγάλη συζήτηση για το σύμφωνο συμβίωσης και τις αντιδράσεις της ιεραρχίας, αλλά και μεμονωμένων μητροπολιτών [βλ. Άνθιμος και Αμβρόσιος]. Ακούστηκαν λέξεις και χαρακτηρισμοί, όπως "πορνεία", για τις εκτός θρησκευτικού γάμου ερωτικές σχέσεις. Αναρωτιέμαι αν αυτοί, που χρησιμοποιούν αυτές τις λέξεις, έχουν συνείδηση του βάρους που φέρουν οι λέξεις αυτές και αντιλαμβάνονται ή έστω υποψιάζονται τις συνέπειες της χρήσης τους.

Όταν ο Χριστός συνάντησε τη Σαμαρείτιδα, γνωστή και ως Αγία Φωτεινή, δεν της επιτέθηκε με χαρακτηρισμούς όπως "πόρνη" ή "αιρετική". Η Σαμαρείτιδα είχε ήδη πέντε συζύγους και εν τέλει ζούσε με άνδρα που δεν είχε παντρευτεί. Ο Χριστός όμως την αντιμετώπισε με σεβασμό και τελικά την κέρδισε.

Από αυτό το ευαγγελικό παράδειγμα παίρνω αφορμή για να συνεχίσω τις σκέψεις μου. Την Κυριακή μετά τα Χριστούγεννα υπήρξα μάρτυρας του ακόλουθου παρανοϊκού συμβάντος. Ο ιερουργών αρχιμανδρίτης διακόπτει τη θεία λειτουργία για το καθιερωμένο κήρυγμα. Ένα κοριτσάκι, νήπιο δυόμισι ετών, τιτιβίζει χαρούμενο, αλλά κανείς πιστός δεν δυσανασχετεί ιδιαίτερα. Ο ιερωμένος πριν ξεκινήσει το κήρυγμά του επιτακτικά ζητά να απομακρυνθεί το παιδί από το ναό και έτσι η μητέρα του και η γιαγιά του υποχρεώνονται να το πάρουν και να φύγουν. Αμέσως μετά ξεκινά το "εμπνευσμένο" κήρυγμα για τη σφαγή των νηπίων από τον Ηρώδη και για τις σύγχρονες Ηρωδιάδες που προβαίνουν σε εκτρώσεις. Λόγος καταγγελτικός για τις γυναίκες που αρνούνται να γεννήσουν πολλά παιδιά και προτιμούν τις καριέρες και την άνεσή τους. Αυτός όμως δεν μπορούσε να ανεχθεί το νήπιο ούτε λίγα λεπτά της ώρας και το απέπεμψε από το ναό και τη θεία λειτουργία.

Στους ναούς μας το 80% τουλάχιστον των πιστών είναι γυναίκες, χωρίς αυτές το εκκλησιαστικό σύστημα θα είχε πτωχεύσει, όμως ποτέ δεν έχω ακούσει κήρυγμα για τη κακή συμπεριφορά των ανδρών. Μητροπολίτες και ιερείς ορύονται για το θεσμό του γάμου και της οικογένειας που φθίνει, όμως πάντα υπόλογες είναι οι γυναίκες που δεν επιδεικνύουν την πρέπουσα υπομονή και υποταγή, επιζητούν ανήκουστες ελευθερίες, διεκδικούν αυτονομία και σεβασμό της προσωπικότητάς τους, καθυστερούν να γεννήσουν παιδιά επειδή σπουδάζουν και δημιουργούν καριέρες.

Αναγκάστηκα να εγκαταλείψω οργισμένη το κήρυγμα Μητροπολίτη, ακριβώς επειδή έλεγε όλα τα παραπάνω. Πότε όμως αναφέρθηκε κάποιος από αυτούς στους εγωιστές και κακομαθημένους άνδρες; Ποτέ, γιατί η γυναίκα ήταν και είναι πάντα για τους ιερωμένους η αμαρτωλή Εύα της Παλαιάς Διαθήκης και όχι αυτές οι υπέροχες γυναίκες του Ευαγγελίου, που στάθηκαν στο Χριστό με περισσότερο θάρρος και πίστη από όσο επέδειξαν όλοι οι άνδρες μαθητές του μαζί.

Ας προσέξει η Ιεραρχία μας. Κάποια μέρα θα μπουν στους ναούς και θα τους βρουν χωρίς πιστούς, δηλαδή χωρίς γυναίκες. ΝΙΝΘΙΑ

Τα πάντα είναι απλά

Όταν ξεκίνησα αυτό το ιστολόγιο δεν είχα ξεκαθαρίσει μέσα μου τις προθέσεις μου. Αν και το σκεφτόμουν μήνες, η δημιουργία του ήταν μια παρορμητική πράξη από μέρους μου, με αποτέλεσμα να μην ξέρω ούτε τί να γράψω, ούτε πώς να το διαχειριστώ.
Για κάποια πράγματα όμως είμαι σίγουρη, δεν πιστεύω ότι είμαι ταλαντούχα συγγραφέας που βρήκε χώρο να δημοσιεύσει το έργο της και δεν αναζητώ στο διαδίκτυο ερωτικό σύντροφο ή σύζυγο. ["Πιτσιρίκο" διάβασα το χθεσινό κείμενό σου και το διασκέδασα πολύ. Λυπάμαι όμως που σταμάτησες. Πάντως το γάμο τον δοκίμασα μια φορά και αρνούμαι προς το παρόν να ξαναπάρω.]
Το μόνο που επιθυμώ είναι η ανθρώπινη επαφή και η φιλία. Ο χώρος μου είναι ανοικτός για όποιον ή όποια θέλει να μιλήσει για όσα κρύβει στη ψυχή του -της και καμιά φορά δεν τα ομολογεί ούτε στον εαυτό του -της.
Κατάφερα, με αρκετή (ελπίζω) αξιοπρέπεια, να ξεπεράσω έναν σοβαρό καρκίνο, η περιπέτειά μου όμως αυτή άφησε τα κρυφά σημάδια της και στο σώμα και στην ψυχή μου. Εντούτοις συνεχίζω να ζω με αισιοδοξία και πίστη για το μέλλον, και αν καμιά φορά μελαγχολώ, ξέρω να βρίσκω το κουράγιο και να χαμογελώ και πάλι.
Τα κείμενα που αναρτώ είναι απλώς αποτυπώσεις της ψυχής μου τη στιγμή που γράφονται. Δεν εκφράζουν τίποτε περισσότερο και δεν υπονοούν τίποτε βαθύτερο και σοφότερο. Δεν πιστεύω ούτε στη καταθλιπτική σοβαροφάνεια, ούτε στον χαβαλεδιάρικο εξυπνακισμό.
Αυτή τη στιγμή νιώθω ευτυχισμένη, χωρίς συγκεκριμένη αιτία. Η ψυχή μου είναι ήρεμη και το σώμα μου χαλαρό. Αυτό είναι ευτυχία για μένα. ΝΙΝΘΙΑ

Επιθυμίες

Θέλω να με αγαπούν. Αυτή είναι η μεγαλύτερη επιθυμία μου όσο θυμάμαι τον εαυτό μου. Μου λένε ότι η αγάπη κερδίζεται, όμως τους απαντώ ότι η αγάπη χαρίζεται, βγαίνει από την καρδιά, δεν αγοράζεται με λίγα ή πολλά ευρώ.

Θέλω να μην φοβάμαι. Να μην τρέμω τη μοναξιά, το χρόνο που περνάει, την αρρώστεια που απειλεί, το θάνατο που θα νικήσει στην τελική μάχη.

Θέλω να μπορώ να σας κοιτώ όλους στα μάτια και να βλέπω φως, γαλάζιο ουρανό.

Θέλω η σιωπή να μιλά πιο δυνατά από τα λόγια.

Μήπως ζητώ πολλά και πρέπει να περιοριστώ στα ψίχουλα που μου δίνουν;

Νίνθια

ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ

Σήμερα βρέχει

Σήμερα βρέχει και στο γραφείο μιζεριάζω. Σίγουρα πολλοί νιώθετε όπως εγώ, η συννεφιά φέρνει μελαγχολία. Η ψυχή μου είναι βαριά και μουδιασμένη, ούτε η αναμονή του σαββατοκύριακου την ξαλαφρώνει.

Ξέρω ότι τα μηνύματα που αφήνω εδώ μοιάζουν με εκείνα που αφήνονται στη θάλασσα, μέσα σε μπουκάλι, οι πιθανότητες να βρουν αποδέκτη ειναι σχεδόν μηδαμινές. Αυτό όμως το "σχεδόν" είναι που με κάνει να ελπίζω και να προσπαθώ πάλι και πάλι. ΝΙΝΘΙΑ

Άνοιξη η Μυστική

Αμαθής και ακατέργαστος ο μύστης της Αλήθειας

η Βίβλος της Δημιουργίας αχειροποίητη μέσα στη ψυχή του

με τα ιερογλυφικά της πέτρας και του νερού, του ήλιου και της σελήνης

συλλαβές καμωμένες από τα μυστικά υλικά του φωτός.

*

Οι δίαυλοι όλοι ανοιχτοί για τους απέραντους δρόμους του ουρανού

τ' άστρα με περίσσεια σπουδή αναγγέλλουν το νέο Ποιητή

Στο στήθος καταμεσής στο στέρνο του κρατάει τον ήλιο τον άσβεστο.

*

Ακούστε τον κήρυκα, δεχτείτε το μήνυμα

και σωπάστε μην πληγωθεί ο Λόγος.

*

Στολίστηκε τα πέπλα της η Νύμφη η Εαρινή.

ΝΙΝΘΙΑ

Χαιρετισμός

Καλώς ήρθα και καλώς σας βρήκα !!!

Το σκεπτόμουν καιρό, μήνες ολόκληρους, να αποκτήσω και εγώ το χώρο μου και να που το αποφάσισα επιτέλους. Τό μόνο που επιθυμώ είναι να μιλήσω για όσα ονειρεύομαι και για όσα με πληγώνουν, όπως αναφέρω στο τίτλο του ιστολογίου.

Όλοι έχουμε κάτι να πούμε μόνο που δεν ξέρουμε που να απευθυνθούμε. Το διαδίκτυο τελικά μου προσέφερε το χώρο που ζητούσα. Η σιωπή δεν αντέχεται και η μοναξιά είναι μεγάλο, ασήκωτο βάρος. Εδώ μπορώ να φανερώσω μέρος της ύπαρξής μου και να εξομολογηθώ τις χαρές και τον πόνο μου.

Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου σ' αυτή η περιπέτεια, σ' αυτό το ταξίδι να μην είμαι μόνη. Εις το επανιδείν. Νίνθια