Το σκεπτόμουν καιρό, μήνες ολόκληρους, να αποκτήσω και εγώ το χώρο μου και να που το αποφάσισα επιτέλους. Τό μόνο που επιθυμώ είναι να μιλήσω για όσα ονειρεύομαι και για όσα με πληγώνουν, όπως αναφέρω στο τίτλο του ιστολογίου.
Όλοι έχουμε κάτι να πούμε μόνο που δεν ξέρουμε που να απευθυνθούμε. Το διαδίκτυο τελικά μου προσέφερε το χώρο που ζητούσα. Η σιωπή δεν αντέχεται και η μοναξιά είναι μεγάλο, ασήκωτο βάρος. Εδώ μπορώ να φανερώσω μέρος της ύπαρξής μου και να εξομολογηθώ τις χαρές και τον πόνο μου.
Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου σ' αυτή η περιπέτεια, σ' αυτό το ταξίδι να μην είμαι μόνη. Εις το επανιδείν. Νίνθια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου